Τα χνάρια των μακεδονομάχων δε χάθηκαν μέσα στη λάσπη και το χιόνι μετά το τέλος των βαλκανικών πολέμων, παραμένουν ζωντανά μέσα σε κάθε σπίτι, κάθε αρχοντικό, κάθε μουσείο και κάθε μονοπάτι.
Ράψε μου μάνα ντουλαμά!..λιρός να ΄ναι στο χρώμα!
σαν τη ψυχή μου Ελλάδα μου!..που κουβαλώ στο σώμα!
Να τον κεντήσεις μάνα μου!..με κόκκινα γαϊτάνια!
σταυρούς να έχει πάνω του!..κόκκινους σαν το αίμα!
που ΄χουνε χύσει τα παιδιά!..που πέθαναν για σένα!
Και να του ράψεις μάνα μου!..στα μέσα μια σημαία!
που να ΄χει μάνα μου Σταυρό!..με τον Χριστό απάνω!
Να με φυλάγει μάνα μου!..απ΄ του εχθρού το βόλι!
σαν στα βουνά θα πολεμώ!..τους βάρβαρους για σένα!
μέχρι και με να ΄ρθεί η σειρά!..να πέσω να πεθάνω!
για την τιμή σου μάνα μου!..στα χώματά σου απάνω!
Να μη σε νοιάξει μάνα μου!..μη κλάψεις τον χαμό μου!
μήτε το δάκρυ σου στη γη!..μη ρίξεις στο πλευρό μου!
Μόνο τραγούδια μάνα μου!..θέλω για σε να πούνε!
χίλια Μακεδονόπουλα!..που όπλα θα κρατούνε!
να τα φλογίζουν μάνα μου!..οι γλούποι να καούνε!
κι ως στα ουράνια μάνα μου!..τα βόλια να πετούνε!
και να τα ακούει ο ντουνιάς!..όταν θα κροταλούνε!
με τα τραγούδια μάνα μου!..μαζί να αντηχούνε!
(φωτ.Ηλίας Περγαντής)
