Να σε αγαπάς. Να σε πηγαίνεις βόλτες. Να σου αγοράζεις καινούρια βιβλία που θα σε κάνουν να διαβάσεις άλλα καινούρια βιβλία που με τη σειρά τους θα σε κάνουν να διαβάσεις άλλα καινούρια βιβλία. Να διαβάζεις όσο περισσότερο μπορείς και όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο, να διαβάζεις και λίγο παραπάνω.
Να σου χαρίζεις μία ώρα την ημέρα που δε θα κάνεις απολύτως τίποτα. Μην το θεωρήσεις τεμπελιά, μην το θεωρήσεις χάσιμο χρόνου. Είναι πολύτιμη η ώρα αυτή, είναι πολυτέλεια, η δική σου πολυτέλεια. Αυτή η μία ώρα την ημέρα θα σε πάει μπροστά.
Να σε φροντίζεις. Να ντύνεσαι καλά, να τρως καλά. Να τρως πράγματα που σου κάνουν καλό και να μην νιώθεις ενοχές για τις διατροφικές παρασπονδίες σου. Να μη ζυγίζεσαι κάθε μέρα. Να κοιμάσαι αρκετά.
Να μη θεωρείς καμία στιγμή ακινησίας ως «χαμένο χρόνο».
Να σε πηγαίνεις σινεμά και θέατρο. Εσύ και ο εαυτός σου. Ραντεβού. Να σου φέρεσαι όπως θα ήθελες να σου φερθούν σε ένα ραντεβού. Να σε προσέχεις και να σε κακομαθαίνεις.
Όταν σε πιάνει απελπισία, να σε αγκαλιάζεις σφιχτά και τρυφερά. Να σου λες πως όλα θα πάνε καλά. Γιατί, αργά ή γρήγορα, θα πάνε. Θα δεις. Να σε παρηγορείς όπως παρηγορείς τους ανθρώπους που αγαπάς. Να ακούς τις συμβουλές που δίνεις στους άλλους και να τις εφαρμόζεις και στον εαυτό σου. Να μη σκέφτεσαι πως είσαι πάντα η εξαίρεση του κανόνα. Να μη σκέφτεσαι ποτέ πως είσαι μόνος.
Να χορεύεις. Να πηγαίνεις βόλτες και να περπατάς σε δρόμους που αγαπάς χωρίς αιτία και αφορμή. Να μην ξεχνάς να είσαι τουρίστας στην πόλη σου. Να ακούς μουσικές που αγαπάς. Να ακούς μουσικές όλη μέρα. Να τραγουδάς ακόμα και αν δεν ξέρεις το στίχο. Να τραγουδάς ακόμα κι αν σου έχουν πει πως είσαι παράφωνος. Να τραγουδάς ειδικά τότε. Να τραγουδάς για σένα. Να μην αφήσεις κανέναν να σου κλέψει τη φωνή σου.
Να ψάχνεις πληροφορίες για πράγματα που σου είναι παντελώς άχρηστα. Να μαθαίνεις κάθε μέρα και κάτι καινούριο- ό,τι κι αν είναι αυτό. Να γυμνάζεις το μυαλό σου, όπως θέλεις να γυμνάζεις και το σώμα σου.
Να ακούς τους αγνώστους όταν θέλουν να σου πουν τις ιστορίες τους. Πάντα μαθαίνεις κάτι για τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτές.
Να μιλάς για όσα νιώθεις ακόμα και αν δεν αξίζει στον άλλο να τα ακούσει. Σου αξίζει εσένα να τα πεις. Ποτέ μην αφήσεις να σε πνίξουν τα ανείπωτα. Ποτέ μην αφήσεις να σε βαρύνουν όσα δεν είπες επειδή δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Ποτέ δε θα είναι κατάλληλη στιγμή. Η καλύτερη στιγμή θα είναι πάντα το τώρα. Αν νιώθεις κάτι, πες το. Μη νιώθεις ντροπή ούτε ενοχές για τα συναισθήματά σου. Μην αυτολογοκρίνεσαι.
Να μην αφήνεις κανέναν να σου φέρεται άσχημα σε μια ερωτική σχέση. Να μην δικαιολογείς τον θύτη και να μην θεωρείς τον εαυτό σου θύμα. Να απαιτείς το σεβασμό που σου αξίζει με τη συμπεριφορά σου- όχι μόνο με τα λόγια. Να βάζεις ψηλά τον πήχη στις σχέσεις σου. Να μη συμβιβάζεσαι με ψίχουλα. Δε θα χορτάσεις έτσι. Θα πεινάσεις περισσότερο.
Να σέβεσαι πρώτα εσύ τον εαυτό σου για να σε σεβαστούν και οι άλλοι. Να σέβεσαι κι εσύ με τη σειρά σου τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου. Να μην αφήνεις να σε κακομεταχειρίζονται και να μην κακομεταχειρίζεσαι τον εαυτό σου.
Να μην λες ψέματα από ανασφάλεια. Να μην λες ψέματα γενικά. Δεν έχεις ανάγκη να σε δεχθούν και να σε αγαπήσουν για κάτι που δεν είσαι. Να μην πιστεύεις ψέματα μόνο και μόνο επειδή έχεις ανάγκη να τα ακούσεις.
Να ξέρεις πως σου αξίζουν τα καλύτερα και πως θα ζήσεις τη ζωή που σου αξίζει.
Να ονειρεύεσαι όνειρα μεγάλα, όνειρα που ο κόσμος θεωρεί άπιαστα. Δεν είναι. Ποτέ δεν είναι.
Να σε πηγαίνεις ταξίδια και να βλέπεις πράγματα και μέρη που δεν ήξερες πως υπάρχουν, μέρη διαφορετικά.
Να είσαι περήφανος για τον άνθρωπο που είσαι, για τον άνθρωπο που έχεις καταφέρει να γίνεις. Να είσαι περήφανος για τα εμπόδια που ξεπέρασες αλλά και για εκείνα που δεν τα κατάφερες. Να είσαι περήφανος που προσπάθησες. Να είσαι περήφανος για τις πληγές που κουβαλάς.
Να σε κοιτάς στον καθρέφτη και να σου χαμογελάς κάθε μέρα.
Λουκία Μητσάκου
