ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Συμπληρώνοντας 109 χρόνια δράσης στην Ομογένεια ο Σύλλογος Καστοριέων «Ομόνοια» τίμησε σε μια όμορφη και πανηγυρική εκδήλωση στο πολυτελές Leonard’s Palazzo, στο Λόνγκ Αιλαντ, τον Αρχιεπίσκοπο πρώην Αμερικής Δημήτριο για την εικοσαετή διακονία του στην Εκκλησία της Αμερικής.
Ήταν μια βραδιά κατά την διάρκεια της οποίας ο πρόεδρος, τα μέλη του Δ.Σ, η πρόεδρος της Φιλοπτώχου και τα απλά μέλη εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στον κ. Δημήτριο, ο οποίος όπως είπε συνδέεται με την Καστοριά απο την παιδική του ηλικία, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι η Καστοριά αποτελεί μια ξεχωριστή Μητρόπολη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ο κ. Δημήτριος μάλιστα μετέφερε στην διάρκεια της ομιλίας τους τις ευχές και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, τονίζοντας τους δεσμούς ανάμεσα στο Φανάρι και την Καστοριά. Δεσμούς που έχουν βαθιές ρίζες και βαθύτερα νοήματα και όπως ανέφερε κατόπιν σε κατ’ ιδίαν συνομιλία, ο κ. Δημήτριος, όταν τελείται στο Πατριαρχείο η Θεία Λειτουργία γίνεται πάντα ειδική μνεία στην Καστοριά. Αλλά, ταυτόχρονα, υπογράμμισε και τους κοινούς δεσμούς των Καστοριανών και του πρώην Αρχιεπισκόπου με την Μακεδονία.
Και ενώ ο κ. Δημήτριος είχε ετοιμάσει ομιλία για την περίπτωση αυτή, εντούτοις προτίμησε να πει λίγα λόγια «εκτός κειμένου» δίνοντας την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να απολαύσουν ένα πλούσιο πρόγραμμα με παραδοσιακούς χορούς απο τα χορευτικά του Συλλόγου. Ηταν μια αισιόδοξη ματιά στο μέλλον του συλλόγου και πράγματι έβλεπε κανείς μέσα στην αίθουσα δύο και τρεις γενιές μαζί και ενα σύλλογο γεμάτο δράση και πρωτοβουλία.
Άλλωστε στο κάλεσμα για την εκδήλωση όλοι έδωσαν το παρών τους, πρώην πρόεδροι και άλλοι αξιωματούχοι, νεολαία, κυρίες της Φιλοπτώχου. Ηταν μια ένδειξη της ενότητας και της ομόνοιας στον Σύλλογο που δείχνει ότι το μέλλον θα είναι εξίσου λαμπρό.
Ξεχωριστή ήταν η στιγμή κατά την οποία ακούστηκε, αμέσως μετά τους εθνικούς ύμνους, ως υμνος αλλά και ως υπενθύμιση ότι οι Ομογενείς δεν ξεχνούν τον αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας, το τραγούδι «Στην Μακεδονία του παλιού καιρού». Καθώς και οι πρώτες νότες απο το «Μακεδονία ξακουστή»
Εκ μέρους του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης κ. Αντριου Κουόμο, στην εκδήλωση παρέστη και μετέφερε τον χαιρετισμό του, η ομογενής κ. Τζέιμι Μπάρμπα, που ήταν υπεύθυνη για την κατασκευή της γέφυρας που μετονομάστηκε σε γέφυρα «Μάριο Κουόμο».
Παρούσα και η πρόεδρος της Φιλοπτώχου κ. Τούλα Καλαπούτη και η επίτιμη πρόεδρος της Φιλοπτώχου κ. Αρτεμις Τόσκου καθώς επίσης ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων κ. Κλεάνθης Μειμάρογλου και ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής κ. Δημήτρης Φιλιππίδης.
Ιδιαίτερη ήταν και η παρουσία του Αρχοντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Χρήστου Σπυρόπουλου, ο οποίος παρέστη με την συζυγό του και κάλεσε μάλιστα στο τραπέζι του, όλους τους πρώην διακόνους που υπηρέτησαν τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο μετά των συζύγων τους. Υπεύθυνος της βραδιάς ήταν ο κ. Βασίλης Αθανασόπουλος. Το «παρών» του έδωσε και ο δημοτικός συμβουλος κ. Κώστας Κωνσταντινίδης.
Ο πρόεδρος του συλλόγου «Ομόνοια» κ. Δήμος Σιώκης καλωσόρισε με ενα θερμό χαιρετισμό τον εκλεκτό προσκεκλημένο και τιμώμενο να ταξιδέψει λίγο στο παρελθόν, αφού όπως ανέφερε γύρω στο 1957-1958 ο κ. Δημήτριος, ως λαικός ακόμα, περιόδευε στην Μακεδονία με τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο Γιαννουλάτο και σε μια απο τις περιοδείες τους, θυμούνται κάποιοι απο τους παλαιότερους, έκαναν βαρκάδα κάτω από το φως του φεγγαριού, στην νότια παραλία της Καστοριάς.
Ο κ. Σιώκης αναφέρθηκε και στον ενθρονιστήριο λόγο του κ. Δημητρίου με τον οποίο καλούσε την Ομογένεια σε ενότητα και ομοψυχία. Γι αυτή την ενότητα υπογράμμισε ο κ. Σιώκης αγωνιστήκατε σκληρά όλα τα χρόνια της διακονίας σας και πετύχατε.
Ο Συλλογός μας, συμπλήρωσε, έχει ως βασικό στόχο της υπαρξεώς του την Ομόνοια. Απο την ιδρυσή του το 1910 όσοι ίδρωσαν και υπηρέτησαν τον σύλλογο, είπε ο κ. Σιώκης, υπηρέτησαν αυτή την αρχή.
Καθώς και εκείνη της αλληλοβοήθειας και της διακονίας στον συνάνθρωπο. Θα ήθελα, πρόθεσε ο κ. Σιώκης, «να αναφέρω πολλά παραδείγματα με έργα βοήθειας και συμπαράστασης προς τον συνάνθρωπο εδώ και στην Ελλάδα. Σε ιδρύματα, σε άτομα και στην Μητρόπολη Καστοριάς. Δεν θα ήθελα να σα κουράσω όμως». Ο κ. Σιώκης μετέφερε και τους χαιρετισμούς του Μητροπολίτη Καστοριάς κ. Σεραφείμ.
Αναφερόμενος στο έργο και την προσφορά του κ. Δημητρίου ο κ. Σιώκης επεσήμανε ότι άλλαξαν πολλά απο τότε που αναλάβατε το πηδάλιο της Εκκλησίας μας, αλλά εσείς Σεβασμιώτατε, παραμείνατε απλός και προσιτός σε όλους. Ένας ιεράρχης που ανέλωσε τον εαυτό του στην υπηρεσία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Μια πολυδιάσταση προσωπικότητα, από τις πιο σημαντικές θρησκευτικές και θεολογικές προσωπικότητες της Ορθοδοξίας, με τεράστιο επιστημονικό έργο.
Ο κ. Σιώκης αναφέρθηκε και στην σημαντική δράση του κ. Δημητρίου στα εθνικά θέματα. Δεν ξεχνούμε, είπε, τη συμμετοχή σας στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία έξω απο τα Ηνωμένα Εθνη, όπου σταθήκατε με αξιοπρέπεια και δυναμισμό ενώπιον της ιστορίας, στο πλευρό πολλών ομογενών. Ηταν, κατέληξε ο κ. Σιώκης, μια απο τις πιο λαμπρές στιγμές της ηγεσίας σας.
Επίγειο στέφανο
Και συνέχισε ο κ. Σιώκης: «Γι’ αυτό σας αποδίδουμε σήμερα επίγειο στέφανο δικαιοσύνης και ευγνωμοσύνης. Και παρόλο που τα γεγονότα και οι εξελίξεις που ακολούθησαν αφότου λάβαμε την απόφαση να σας τιμήσουμε, ήταν ραγδαίες εμείς, δεν θα μπορούσαμε να μην προσχωρήσουμε στην υλοποίηση της αποφασής μας. Σας υποδεχόμαστε εδω απόψε για να σας τιμήσουμε για το έργο που με τόσηναγάπη και τόση καλοσύνη επιτελέσατε για 20 χρόνια» .
Εκπληξη, τόσο για τον τιμώμενο όσο και για τους υπόλοιπους ήταν στην συνέχεια, η αποκάλυψη του πίνακα με τον οποίο τίμησε ο σύλλογος τον κ. Δημήτριο. Ένας πίνακας που απεικονίζει την φημισμένη εκκλησίας της Παναγίας της Κουμπελίδικης, ένα σύμβολο της ιστορίας και της ταυτότητας της πόλης της Καστοριάς. Το έργο αυτό το ετοίμασε ο γνωστός Καστοριανός ζωγράφος Κωνσταντίνος Ρήμος.
Ο κ. Δημήτριος απαντώντας στην απονομή της τιμής ανέφερε:
«Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την πολύ μεγάλη τιμή που γίνεται απόψε στο ταπεινό προσωπό μου. Δεν είναι απόψε ώρα για λόγους», συμπλήρωσε.
«Με την Καστοριά έχω πολύ μακρά ιστορία. Αρχίζει απο την εποχή που ήμουν στο δημοτικό σχολείο και η μητέρα μου εμφανίστηκε με ενα δώρο που είχε πάρει απο τον πατέρα μου, μια ωραία Καστοριανή γούνα.
Η ιστορία συνεχίζεται το 1947, όταν είμουν δευτεροετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το μάθημα αρχαιολογίας. Είχαμε αργότερα και άλλες συνέχειες έχω πει σε μερικούς ότι είχαμε και ενα επεισόδιο με την ποδοσφαιρική ομάδα της Καστοριάς, όταν κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδος».
«Η Καστοριά», συμπλήρωσε ο Κ. Δημήτριος, έχει μια ιστορία πολύ μακράν, εθνική ιστορία. «Εχει μια συμμετοχή στο λεγόμενο μακεδονικό πάρα πολλή μεγάλη. Είχε μεταξύ πολλών ιερωμένων και ευεργετών του Εθνους, έναν μητροπολίτη Γερμανό Καραβαγγέλη. Διέπρεψε σε παιδεία στα χρόνια της τουρκοκρατίας και ακόμα και στις χειρότερες στιγμές του κατεχομένου ελληνισμού στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Καστοριά ήταν πάντοτε σχεδόν σε ακμή. Δείχνει ενα δυναμισμό που υπάρχει σε αυτή την πόλη».
Και πρόσθεσε: «Εχω επίσης την εμπειρία των Καστοριανών της Αμερικής και του συλλόγου «Ομόνοια» ενός πολύ δυναμικού συλλόγου απο τις πρώτες μέρες που είχα ερθει εδω, ως Αρχιεπίσκοπος, δέχθηκα την επίσκεψη μιας ομάδας Καστοριανών, με τον μακαρίτη τον Γιάννη τον Μάλλιο για να μου πουν ότι θέλουν να κάνουν κάτι έργα στον Αγιο Ελευθέριο».
Ο κ. Δημήτριος επεσήμανε στην συνέχεια: «Αλλά τα τελευταία χρόνια είχα την εξαιρετική τιμή να έχω πάρα πολύ κοντά εναν πραγματικά σημαντικό Καστοριανό άνθρωπο, τον Αρχοντα Χρήστο Σπυρόπουλο. Στο πρόσωπο του κ. Σπυροπούλου, πρέπει να πω αντικειμενικά ως πρώην Αρχιεπίσκοπος, πως βλέπουμε έναν άνδρα ο οποίος τιμά πάρα πολύ την Καστοριά. Απο πλευράς καταγωγής κι απο πλευράς δραστηριότητας».
Στην συνέχεια ο κ. Δημήτριος αναφέρθηκε στην χαρά της συμμετοχής και της παρουσίας των παιδιών στην εκδήλωση και αναφέρθηκε στην όμορφη εικόνα την ώρα που μιλάει ενας πρώην Αρχιεπίσκοπος, να είναι μπροστά του ενα παιδάκι στην πίστα να κάνει βόλτες και να μετράει τα βηματά του.
Απόψε λοιπόν, ανέφερε ο κ. Δημήτριος, είναι μια ευκαιρία χαράς και ευχαριστώ ιδιαιτέρως είπε για το δώρο. «Η Κουμπελίδικη ως σχέδιο είναι μια μοναδική εκκλησία. Μια απο τις εκκλησίες της Καστοριάς που έχουν εικονογράφιση και απο έξω. Οχι μόνο μέσα».
Ο κ. Δημήτριος επεσήμανε ακόμα ότι διάβασε ενα κείμενο 26 σελίδων για την Καστοριά στην «Ηθική και Θρησκευτική Εγκυκλοπαίδεια». Αλλά φυσικά πρόσθεσε είχα την περιέργεια πήγα και στην Google. Αυτό που διάβασα είναι ότι η Καστοριά είναι ένα κόσμημα για την Βόρεια Ελλάδα. Είναι η πρωτεύουσα των γουναρικών. Μια πόλις στην οποία όταν πάτε αισθάνεστε ότι είστε σε ένα παραμύθι από πλευράς απροσδοκήτων στοιχείων από πλευράς ωραιότητας στο φυσικό περιβάλλον όσο και στα κτίσματα. Αξίζει όταν πάτε στην Ελλάδα να πάτε στην Καστοριά.
Αν είχα τον τρόπο να συναντηθώ με τον πρόεδρο της Google τώρα, όπως συνέβη κατά το παρελθόν, θα του έλεγα να βάλει στην ιστοσελίδα, αν θέλετε να έχετε μια γεύση της Καστοριάς, ελάτε και στους Καστοριανούς της Νέας Υόρκης.
«Η Καστοριά», είπε κλείνοντας την ομιλία του, ο κ. Δημήτριος, «έχει μια μεγάλη ιστορία, πάνω απο δύο χιλιάδες χρόνια, ο σύλλογος έχει μεγάλη ιστορία πάνω απο 100 χρόνια. Με άλλα λόγια η Καστοριά ένα πολύ μεγάλο και βαρύ και υπέροχο παρελθόν. Εχει ενα παρόν υπό συνθήκες που δεν είναι οι ίδιες όπως ήταν πριν απο πολλά χρόνια. Θα ήθελα λοιπόν να παρακαλέσω απόψε, να χαρούμε το παρελθόν μας, να ζήσουμε το παρόν μας αλλά και να είμαστε αδιάλλακτοι ως προς το μέλλον μας, το οποίο πρέπει να είναι πολύ καλύτερο απο οποιοδήποτε παρελθόν».
Εύχομαι, κατέληξε ο κ. Δημήτριος, κάθε πρόοδο κάθε ευλογία στην «Ομόνοια» στους Καστοριανούς τους εδω και της Καστοριάς. Κλείνω, είπε ο κ. Δημήτριος με το να σας μεταφέρω τις ευχές του Οικουμενικού μας Πατριάρχου και του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, του οποίου η Καστοριά αποτελεί επίλεκτο μέρος».
Ομως αν και ο κ. Δημήτριος μιλήσαμε με το ζεστά λόγια για τη ιστορία της Καστοριάς και του συλλόγου, κανείς, ούτε κι αυτοί οι ίδιοι οι γονείς δεν περίμεναν να θαυμάσουν τα παιδιά του χορευτικού του συλλόγου. Τους αρχάριους, με παιδιά απο τριών χρονων και άνω, το παιδικό και το χορευτικό της νεολαίας. Ηταν μια επίδειξη των δυνατοτήτων του συλλόγου για ανάπτυξη και δράση στο μέλλον.
Στο γλέντι που ακολούθησε πρωτοστάτησε η ορχήστρα του Γιάννη Παπαστεφάνου. Αρκετοί από τους παρευρισκόμενους, επεσήμαναν ότι η πρωτοβουλία του Συλλόγου να διεξάγει τον χορό του στο Leonard’s ήταν αρκετή για να τους παρακινήσει να συμμετάσχουν, αφού όλοι θυμούνται τις εκδηλώσεις και τις χοροεσπερίδες του συλλόγου στο ίδιο σημείο, σε προηγούμενες δεκαετίες, που άφησαν εποχή στα ομογενειακά χρονικά.
Φώτης Παπαγερμανού – anamniseis
