Σύμφωνα με το Νόμο 392/1976, (ΦΕΚ Α’ 199/1976), με τίτλο «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων» το ελεύθερο κάμπινγκ (ή η στάθμευση τροχόσπιτων) διώκεται αυτεπάγγελτα ως πταίσμα.
Τι θεωρεί ο νόμος «ελεύθερο κάμπινγκ»
Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες.
Τι συμβαίνει σε περίπτωση αυτόφωρου
Καθώς πρόκειται για πταίσμα, η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής: Οι συλληφθέντες οδηγούνται στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων και συνήθως μετά αφήνονται ελεύθεροι. Σε περίπτωση που συνεδριάζει εκείνη τη στιγμή το πταισματοδικείο, υπάρχει η περίπτωση να οδηγηθούν εκεί οι συλληφθέντες με τη διαδικασία του αυτοφώρου.
Ποινές, πρόστιμα και κατάσχεση
Με τροποποίηση το 2012, άρθρο 38 του Νόμου 4055/2012 (ΦΕΚ Α’ 51/ 12.3.2012), προβλέπεται κράτηση και όχι με φυλάκιση πλέον έως έξι μήνες. Η ποινή είναι εξαγοράσιμη με ποινικό πρόστιμο έως και 3.000 ευρώ. Παράλληλα, προβλέπεται και μία διοικητική κύρωση ύψους 300 ευρώ.Σε περίπτωση που οι κατασκηνωτές αρνηθούν ότι έχουν εγκαταστήσει σκηνή και ισχυριστούν ότι απλά επισκέπτονταν την παραλία για λίγες ώρες, υπάρχει η πιθανότητα η Αστυνομία να κατασχέσει τη σκηνή τους, ακόμη και τα προσωπικά τους αντικείμενα που βρίσκονται εντός της σκηνής. Ακόμη, συχνό είναι το φαινόμενο την κατηγορία για ελεύθερο κάμπινγκ να συνοδεύουν και κατηγορίες για ρύπανση του περιβάλλοντος.
Εντός ή εκτός σκηνής;
Σε περίπτωση που ο κατασκηνωτής «πιαστεί» εντός σκηνής, τότε απαγορεύεται να εισέλθει η Αστυνομία εντός της καθώς θεωρείται οικιακό άσυλο
dikaiologitika
