Κάποτε οφείλουμε να μιλούμε. Να λέμε τα ” σύκα σύκα και τη σκάφη, σκάφη “. Κρίσεις, επικρίσεις από όλους προς όλους ειδικά μετά τα τελευταία γεγονότα. Χάθηκαν ανθρώπινες ψυχές. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας το μερίδιο ευθύνης του. Και εσύ που κατακρίνεις το κράτος είσαι και εσύ υπεύθυνος για την κατάντια μας. Γιατί δεν μιλούσες όταν τα συμφέροντα σου συνεπλεαν μαζί του. Τότε γιατί δεν μιλούσες? Αλλά βέβαια είχες κάποιον δημόσιο λειτουργό ή βουλευτή για να σε βολέψει σε μια θεσούλα, να σου σβήσει μια κλήση ή να πάρεις παράνομα άδεια για το μαγαζί σου. Που ήσουν τότε δημόσιε κατήγορε? Που ήσουν τα τελευταία 40 χρόνια που ανέβασες κυβερνήσεις που θα εξυπηρετούσαν μόνο το ατομικό σου συμφέρον? Και αν έχοντας και κάποια ελάχιστα προσόντα κατάφερνες να “εκλεγείς” τότε γινόσουν ένα με τα γρανάζια του πολιτικού κυκλώματος. Για μια θεσούλα, για ένα πρεστίζ καταπατούσες αξίες και οράματα… Για να επιβιώσεις. Ποτέ δεν βγήκες αντίθετα στο ρεύμα αλλά συνέπλέες πάντα μαζί του. Και όταν καταλάβαινες ότι άλλαζε το ρεύμα τότε τα γυρνούσες και περίμενες τον νέο αφέντη σου, Μεσσία. Όχι δεν είναι έτσι. Εδώ που φτάσαμε έχουμε όλοι το μερίδιο μας. Το κράτος και εμείς που επιτρέψαμε να “ανδρωθεί” η αναξιοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι. Οι μόνοι που δεν έχουν ευθύνη είναι οι νέοι μας που τους στερήσαμε το δικαίωμα στο όνειρο.
Και εδώ θα παραμείνουμε αν δεν αλλάξουμε ρότα. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, αν δεν προτάξουμε το συλλογικό από το ατομικό συμφέρον μας. Βαρέθηκα τις κρίσεις, θέλω πράξεις από όλους μας. Ο καθένας στον τομέα του, στον επαγγελματικό του χώρο μπορεί να κάνει μικρά θαύματα. Και τα μικρά θαύματα μπορούν να γίνουν μεγάλα. Έτσι αλλάζουν τα δεδομένα Από την συνειδητή αλλαγή νοοτροπίας και από καθημερινές, απλές πράξεις. Εσύ δημόσιε υπάλληλε οφείλεις να εξυπηρετείς με ευγένεια τον συμπολίτη σου.Εσύ δάσκαλε αναλαμβάνεις αδιαμόρφωτες ψυχές. Οφείλεις να τις γεμίσεις με αγάπη και όνειρα. Εσύ μαγαζάτορα οφείλεις να είσαι ευγενικός με τους πελάτες και να προστατεύεις τους εργαζομένους σου, όχι να τους εκμεταλλεύεσαι… Εσύ πολιτικέ οφείλεις να μην υπόσχεσαι λαγούς με πετραχήλια αλλά να προσπαθείς έμπρακτα για το καλό του συνόλου και όχι για όσους είναι “πελάτες” σου.. Ο Περικλής κάποτε, όταν τον έκριναν και τον κατηγορούσαν κάποιοι συμπολίτες του για τα οράματα που είχε για την Αθήνα είπε: Πολλοί είναι αυτοί που κρίνουν. Λίγοι αυτοί που σχεδιάζουν και πράττουν…
Ας κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας και ας πράξουμε για το συμφέρον όλων μας. Ξημερώνει η εποχή που θα πρέπει να αναλάβουμε δράση και όχι να μένουμε στα λόγια και στην κριτική αν θέλουμε να ξυπνήσουν οι γιοι και οι κόρες μας που έρχονται σε μια χώρα με μέλλον…
