Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό (ανιψιό του Ιούλιου Καίσαρα), που είχε τον τίτλο του Αυγούστου, και ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε από τη Σύγκλητο με αυτό το προσωνύμιο που σημαίνει σεβαστός. Εξάλλου, τον μήνα αυτό ο Οκταβιανός αναγορεύτηκε για πρώτη φορά ύπατος.
Αυτός ο μήνας αρχικά ονομαζόταν «Sextilis» (Σεξτίλιους) που σημαίνει «έκτος», αλλά κατόπιν μετονομάστηκε σε «Augustus» προς τιμή του αυτοκράτορα Αυγούστου, που υποστήριζε πως αυτός είναι και ο τυχερός του μήνας.
Αρχικά, είχε 30 ημέρες, όμως θεωρήθηκε πολύ υποτιμητικό να έχει λιγότερες ημέρες από τον Ιούλιο και γι’ αυτό τού προσέθεσαν μία επιπλέον ημέρα, την οποία «έκλεψαν» από τον Φεβρουάριο και έτσι ο τελευταίος έμεινε με 28.
Κάποιοι αποδίδουν την ονομασία του στη λέξη «augur» (οιωνοσκόπος). Το όνομα του ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα «αύξω», στα Λατινικά «augeo», και «αυξάνων» (<augustus).
Στην αρχαία Αθήνα ο μήνας Αύγουστος λεγόταν Μεταγειτνίων, στη Σπάρτη Καρνείος και στους Δελφούς Θεοξένιος.
Ο Αύγουστος στη λαϊκή μας παράδοση λέγεται και «Δριμάρης» («δρίμες», οι πρώτες μέρες του Αυγούστου που κατά τη λαϊκή δοξασία είναι δυσοίωνες), «Πενταφάς» (λόγω της αφθονίας των καρπών), «Καλός Μήνας», «Παχομύγης» (γιατί είναι παχιές οι μύγες), «Συκολόγος» (γιατί ωριμάζουν τα σύκα).
Τις πρώτες 12 μέρες του Αυγούστου ο λαός τις αποκαλεί και «μέρες της γριάς» ή «μερομήνια», που σύμφωνα με την παράδοση, «προβλέπουν» τον καιρό που θα κάνει τους επόμενους δώδεκα μήνες.
schooltime.gr
