Να ζεις την ζωή σου, όπως σου έρχεται.
Να την ζεις μέρα- μέρα, ώρα- ώρα.
Να προσπαθείς, να πειραματιζεσαι, να πέφτεις αλλά και να ξέρεις σηκώνεσαι .
Να μην αφήνεις απωθημένα, να μην φυλάς κρατούμενα, να κάνεις ότι κάνεις με αγάπη και πάθος.
Να δίνεις προτεραιότητα στο συναίσθημα σου, να χρησιμοποιείς την λογική όπου χρειάζεται.
Να προστατεύεις τον εαυτό σου, μόνο αυτόν έχεις και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Να βουτάς μέσα σε μεγάλους έρωτες, να δίνεις αληθινή φιλία και την βοήθειά σου, όπου μπορείς.
Να αφήνεις την σιωπή σου να μιλάει όπου χρειάζεται, είναι γι’ αυτούς που την καταλαβαίνουν.
Να μην μασάς τα λόγια σου και να είσαι ξεκάθαρος όπου εκμετάλλευονται εσένα και τις αξίες σου.
Δεν υπάρχει εγχειρίδιο χρήσης γι’ αυτήν την ζωή, ούτε διχτυ ασφάλειας.
Κάνεις δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει τίποτα ή να σου δώσει εγγυήσεις.
Ένα λεπτό μπορεί να σου φέρει αυτό που περίμενες μια ζωή, ωφειλεις να είσαι έτοιμος.
Μην χάνεις ούτε λεπτό άσκοπα, στατικά και άβουλα.
Να διαμορφώνεις και να επηρεάζει εσύ τις καταστάσεις και όχι αυτές εσένα.
Μην μετανιώσεις για τίποτα, ήταν πάντα η καλύτερη απόφαση που έπαιρνες την δεδομένη στιγμή.
Να ζεις τα πάντα στο κόκκινο, δεύτερη ζωή δεν έχει.
Και να αγαπάς, να σκορπάς αγάπη γύρω σου, θα δεις τα πράγματα μαγικά να αλλάζουν.
Στα δύσκολα, να θυμάσαι, ότι εσύ καθορίζεις τα πάντα, το σύμπαν απλά συνωμοτει υπέρ σου.
Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, απομακρυνοντας οτιδήποτε τοξικό και μαύρο.
Τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν σου χαρίζεται, κράτα όμως μέσα σου την φλόγα αναμμένη και την πίστη σου δυνατή.
Τόλμησε την εσωτερική γαλήνη και αλλαγή.
Ίσως, ζούμε μία φορά.
Ας αξίζει.
Ρούλα Παγιαλάκη
