Δεν είναι τυχαίο που το 47% των Αμερικανών υποστηρίζει πως δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς το κινητό του. Οι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας έχουν δοθεί ολοκληρωτικά στη δημιουργία “πανέξυπνων” συσκευών, με τις οποίες θα μπορούμε να κάνουμε σχεδόν τα πάντα, άρα θα μας είναι μονίμως απαραίτητες.
Και ενώ ένα high tech κινητό θα ήταν ένα εξαιρετικό απόκτημα για τους περισσότερους, υπάρχει και μια σκοτεινή πλευρά στο ζήτημα και δεν πρόκειται για κάτι άλλο από την κατάχρησή του. Το 2018, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επιβεβαίωσε την κατάχρηση των smartophones από τους χρήστες ενώ στη Βρετανία ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας δημιούργησε ένα κέντρο, το οποίο διαχειρίζεται και αντιμετωπίζει τις διαταραχές που προκαλούνται από την υπερβολική έκθεση στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με το Psychology Today, στην Αμερική το 40% των καταναλωτών παραδέχεται ότι ασχολείται με το κινητό του σε εξαντλητικό βαθμό.
Μέσα σε όλα αυτά, έρχονται μερικές ακόμη ανησυχητικές αποκαλύψεις: Ο Tim Cook από την Apple απαγόρευσε στον ανιψιό του να χρησιμοποιεί τα social media ενώ ο Steve Jobs δεν επέτρεπε στα παιδιά του να χρησιμοποιούν iPad. Δεν είναι λίγοι οι ειδικοί και οι tech experts που παρομοιάζουν τον εθισμό στις οθόνες μας με τον εθισμό σε τοξικές ουσίες.
Η ιδέα ότι ο εθισμός στα κινητά μας είναι μια πραγματική παθολογία πλέον και ότι χρειάζεται να καταπολεμηθεί, έγκειται και στους ίδιους τους γονείς οι οποίοι πρέπει να αφιερώνουν ποιοτικό οικογενειακό χρόνο για τα παιδιά τους σε εξωτερικές δραστηριότητες, που δεν περιλαμβάνουν ηλεκτρονικές συσκευές. Ωστόσο σε αυτή την περίπτωση συμβαίνει και το εξής παράδοξο: οι γονείς, παρά το γεγονός ότι επιθυμούν τα παιδιά τους να περνούν ποιοτικότερο χρόνο στη φύση, ταυτόχρονα παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να επωμιστούν το οικονομικό έξοδο με την ίδια ευκολία που διαθέτουν χρήματα για κινητό τελευταίας τεχνολογίας, καθώς πλέον η χρήση των ψηφιακών μέσων για εκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς σκοπούς είναι απαραίτητη και αποτελεί επένδυση.
Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι οι εξατομικευμένες λύσεις για την καταπολέμηση του εθισμού στα κινητά μας είναι πιο προσιτές σε ευκατάστατες οικογένειες καθώς μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να επισκεφθούν ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις στις οποίες μαθαίνουν από την αρχή τους τρόπους για να επικοινωνούν με τους γύρω τους χωρίς να βρίσκονται πίσω από μια οθόνη και χωρίς να εξαρτώνται από αυτή ενώ ο αποκλεισμός χρήσης του κινητού για αρκετές ημέρες, είναι επιβεβλημένος.
Μάλιστα στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων στην αποτοξίνωση από τα ηλεκτρονικά μέσα από τους οικονομικά ασθενέστερους, σκέφτονται τη δημιουργία ενός εθνικού κοινωνικού προγράμματος διαθέσιμου σε όλους, το οποίο θα ενημερώνει και θα εκπαιδεύει τους πολίτες για την ορθή χρήση των κινητών και την επικοινωνία στην ψηφιακή εποχή.
Σε λίγα χρόνια προβλέπεται πως όλο και περισσότερες χώρες θα ιδρύουν ιδρύματα και προγράμματα αντιμετώπισης εθισμού στα κινητά τηλέφωνα. Ωστόσο, η ψηφιακή εποχή είναι ανεξέλεγκτη και μη προβλέψιμη. Μέχρι τότε, ας αναρωτηθούμε κατά πόσο εμείς μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το κινητό μας τηλέφωνο.
Richard Maxwell & Toby Miller, κοινωνικοί επιστήμονες
