Το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που προσέχω στους ανθρώπους, είναι τα μάτια τους και ο τρόπος που «κοιτάζουν». Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής!
Σ’ αυτά γράφονται οι βαθύτερες σκέψεις χωρίς λόγια!
Μέσα τους καθρεφτίζεται η πιο απόκρυφη σκέψη, το πιο ακριβό συναίσθημα, η πιο φτηνή δικαιολογία…
Αρκεί να ξέρεις να τα διαβάζεις! Και πίστεψέ με… «θέμα εμπειρίας!» είναι κι αυτό!
Θα μάθεις να τα αποκρυπτογραφείς, όταν θα μάθεις να κοιτάς τους ανθρώπους κατάματα χωρίς φόβο και δισταγμό!
Διστακτικοί είναι όσοι έχουν «κάτι να φοβηθούν» ή ακόμη χειρότερα όσοι έχουν «κάτι να κρύψουν».
Αυτών το βλέμμα το καλύπτουν οι «σκιές» γι’ αυτό είναι πάντα «σκοτεινό και κρύο».
Τα πιο ωραία μάτια δεν είναι τα μπλε, ούτε τα πράσινα, ούτε τα αμυγδαλωτά!
Είναι τα καθαρά! Αυτά που εκπέμπουν ειλικρίνεια κι ανόθευτη αλήθεια!
Αυτά που σ’ αγκαλιάζουν με το βλέμμα τους και σου προκαλούν εμπιστοσύνη!
Αυτά ν’ αναζητάς!
Κι αν σταθείς τυχερός/ή και τα συναντήσεις, να τα προσέχεις «σαν τα μάτια σου!» και να τα’ αγαπάς σαν τη ψυχή σου
Να τους εμπνέεις σιγουριά κι ασφάλεια!
Και κάθε πρωί να τα κοιτάς κατάματα και να «καθρεφτίζεται η ψυχή σου» μέσα τους, με ευγνωμοσύνη!
Χριστίνα Ζαμπούνη
