Για κάποια παιδιά το σχολείο μοιάζει με φυλακή. Το δικό τους «κελί» είναι το θρανίο τους. Οταν το κουδούνι χτυπά και καλούνται να βγουν στην αυλή για διάλειμμα, θα προτιμούσαν να δραπετεύσουν από τα κάγκελα.
Συνήθως είναι αμίλητα, προτιμούν να είναι απομονωμένα. Περιμένουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να μην βλέπουν και να μην ακούν κανέναν. Εκεί θα βυθιστούν στον δικό τους κόσμο που έχει φόβο, πολύ φόβο: κι αυτή την αίσθηση δεν την μοιράζονται σχεδόν ποτέ με κανέναν. Την εκφράζουν μέσα από συμπεριφορές.
Αν το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, το bullying είναι μια από τις βαθύτερες πληγές της. Και δύσκολα κλείνει.
Μια πληγή που χαράσσεται βαθιά στην ψυχή ενός παιδιού, κι όταν αυτό μεγαλώσει, θα κληθεί ως ενήλικας να διαχειριστεί έναν όγκο αρνητικών συναισθημάτων που θα επισκιάζουν τις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια πραγματικότητα που βιώνουν παιδιά σε κάθε γωνιά αυτού του κόσμου και το μοναδικό πράγμα που θα μπορέσει να τα βοηθήσει να ξυπνήσουν από τον εφιάλτη που βιώνουν καθημερινά είναι η υποστήριξη από το περιβάλλον τους.
Υπάρχουν «σιωπηλά» σημάδια στη συμπεριφορά των παιδιών που υφίστανται bullying που «φωνάζουν» την δύσκολη κατάσταση που βιώνουν εξαιτίας της βίας -κάθε είδους- που υφίστανται στο σχολικό τους περιβάλλον.
Ποια είναι αυτά;
1) «Δεν θέλω να πάω στο σχολείο»: Η απροθυμία του παιδιού να πάει στο σχολείο βρίσκοντας δικαιολογίες είναι ένα σημάδι που υποδηλώνει ότι εκεί υφίσταται μια δύσκολη κατάσταση που θέλει να αποφύγει. Προτιμά να μείνει στο σπίτι γιατί εκεί νιώθει ασφάλεια.
2) «Πονάει το κεφάλι μου» -«Με πονάει η κοιλιά μου»: Όταν ο φόβος και το στρες σωματοποιούνται. Αν το παιδί σας παραπονιέται συχνά για σωματικούς πόνους θα πρέπει να το προσεγγίσετε με κατανόηση και να συζητήσετε μαζί του τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Ισως είναι βαθύτεροι από όσο νομίζετε.
3) Κακός ύπνος: Αν το παιδί είναι νευρικό και δυσκολεύεται να κοιμηθεί έχοντας άγχος για την επόμενη ημέρα, αν νιώθει κάθε πρωί ένα αίσθημα αδυναμίας και εξάντλησης λόγω του κακού ύπνου, τότε θα πρέπει θα εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο να υφίσταται μια πολύ δύσκολη κατάσταση στο σχολείο που δεν το αφήνει να ηρεμήσει.
4) Ξαφνικό κλάμα -Εντονα ξεσπάσματα: Αν το παιδί υφίσταται βία στο σχολικό περιβάλλον θα την εκτονώσει με έντονα, ξαφνικά, συναισθηματικά ξεσπάσματα στο σπίτι. Ένα σύνηθες σημάδι που υποδηλώνει ότι είναι θύμα bullying.
5) Οταν το παιδί δεν θέλει να έχει επικοινωνία με την οικογένειά του μετά το σχολείο: Αν το παιδί κλείνεται στο δωμάτιό του αμέσως μετά το σχολείο, δεν θέλει να μιλάει με κανέναν και αποφεύγει τον διάλογο, θα πρέπει να θορυβηθείτε.
6) Οταν το παιδί είναι «καινούριο» στο σχολικό περιβάλλον θα πρέπει εξαρχής να είστε σε ετοιμότητα για την ομαλή προσαρμογή του σε αυτό και να παρατηρείτε προσεκτικά την συμπεριφορά του. Αν έχει έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις θα πρέπει να κινητοποιηθείτε.
7) Σημάδια στο σώμα-στα ρούχα: Εκεί θα πρέπει να ληφθεί ακαριαία δράση από την πλευρά σας.
8) Οταν το παιδί έχει στάση «θύματος»: Περπατά με το κεφάλι κατεβασμένο, δυσκολεύεται να εκφράσει την γνώμη του, δεν έχει αυτοπεποίθηση. Συζητήστε μαζί τους λόγους για τους οποίους αισθάνεται αυτόν τον έντονο φόβο εξωτερίκευσης των συναισθημάτων του.
* Οταν αντιληφθείτε αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού σας, μην αφήσετε να περάσει ούτε μέρα αδράνειας από την πλευρά σας. Σε πρώτη φάση, συζητήστε με τους εκπαιδευτικούς και συνεργαστείτε μαζί τους ώστε να μπορέσετε να διαχειριστείτε και να αλλάξετε την κατάσταση μαζί με το παιδί σας. Η γνώμη ενός ειδικού θα είναι, επίσης, πολύτιμη.
bovary.gr
